طراحی بهینه پروانههای سری با استفاده از الگوریتم ژنتیک
عنوان مقاله: طراحی بهینه پروانههای سری با استفاده از الگوریتم ژنتیک
شناسه ملی مقاله: AHYDRODY03_018
منتشر شده در سومین همایش ملی هیدرودینامیک کاربردی ایران در سال 1394
شناسه ملی مقاله: AHYDRODY03_018
منتشر شده در سومین همایش ملی هیدرودینامیک کاربردی ایران در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
سیدعلیرضا حسینیان - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار
امین بهزاد مهر - استاد مهندسی مکانیک دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار
عطااله قره چاهی - عضو هیاتعلمی دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار
خلاصه مقاله:
سیدعلیرضا حسینیان - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار
امین بهزاد مهر - استاد مهندسی مکانیک دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار
عطااله قره چاهی - عضو هیاتعلمی دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار
انتخاب پروانه بهینه برای شناورهای دریایی امروزه از مهمترین مسایل در صنعت کشتیسازی میباشند. این مقاله روشی نوین درطراحی و انتخاب پروانههای سری معرفی مینماید. برای این منظور یک شناور برای نمونه انتخاب میگردد و با استفاده از پروانههایسری آمریکایی (DTNSRDC) و استفاده همزمان از برنامه کامپیوتری نوشتهشده و الگوریتم ژنتیک سعی در بهینهسازی پارامترهایهندسی پروانه مینماییم. در پروسه بهینهسازی سعی شد با در نظر گرفتن محدودیتهای وقوع کاویتاسیون، استحکام سازهای و بیشترین بازده، در یک تابع تک هدفه اقدام به یافتن جوابهای بهینه شود. اگرچه که برنامههای کامپیوتری و الگوریتمهای بهینهسازی بهراحتیمیتوانند جواب مسایل اینچنینی را به دست آورند اما برنامه نوشتهشده در این مقاله میتواند در اینچنین مسایلی با صرفهجویی در زمانو به روشی سادهتر و سریعتر جوابها را به دست آورد.
کلمات کلیدی: بهینهسازی راندمان پروانه، تابع تک هدفه، پروانه سری DTNSRDC4383 ، قیدهای استحکام سازهای وهیدرودینامیکی، الگوریتم ژنتیک
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/596771/