شناسایی مزیت های نسبی و رقابتی فعالیت های مختلف بخش صنعت در شهرستان های استان خراسان رضوی

استان خراسان رضوی همانند بسیاری از استان های کشور شاهد عدم توازن در توسعه یافتگی صنعتی است. در میان شهرستان های موجود در استان خراسان رضوی، اغلب کارگاه های بزرگ صنعتی، تنها در دو شهرستان مشهد و نیشابور تمرکز داشتند و این دو شهرستان به ترتیب جایگاه اول و دوم ازلحاظ توسعه یافتگی صنعتی در استان را دارا بودند. در این مطالعه برای تعیین مزیت های نسبی ورقابتی بخش صنعت در شهرستان های استان خراسان رضوی، از روش تغییر سهم استفاده گردید.نتایج روش تغییر سهم حاکی از آن بود که از میان شهرستان های مورد مطالعه، تنها شهرستان های مشهد و نیشابور دارای مزیت نسبی بالقوه در تولید برخی فعالیت های صنعتی بودند. شهرستان مشهددر فعالیت های محصولات از لاستیک و پلاستیک ، ماشین آلات ودستگاه های برقی طبقه بندی نشده در جای دیگر ، وسایل نقلیه موتوری و تریلر و نیم تریلر و تولید مبلمان ومصنوعات طبقه بندی نشده در جای دیگر و شهرستان نیشابور در فعالیت تولید سایر تجهیزات حمل ونقل دارای مزیت نسبی بالقوه بودند. در نتیجه می توان انتظار داشت که این فعالیت ها در آینده نقش بسیار مهمی در درآمد بخش صنعت این دو شهرستان و استان خراسان رضوی داشته باشند. سایرشهرستان های استان در هیچ یک از فعالیت های صنعتی مزیت نسبی نداشتند. به عبارت دیگر وضعیت نامناسب کنونی سایر شهرستان های استان در زمینه فعالیت های مختلف صنعتی و عدم سرمایه گذاری قابل توجه در این بخش، موجب از دست دادن مزیت نسبی و رقابتی بخش صنعت آنها در سال های آتی شده است. از این رو انتظار می رود در سال های آینده نیز تکیه اصلی بخش صنعت استان، تنها برعهده دو شهرستان مشهد و نیشابور باشد.

Keywords:

استان خراسان رضوی , روش تغییر سهم , مزیت نسبی و رقابتی , بخش صنعت