رابطه بین آموزش های ضمن خدمت و مهارت های ارتباطی با عملکرد شغلی کارکنان شرکت های بیمه

تحقیق حاضر بررسی رابطه بین آموزش های ضمن خدمت و مهارت های ارتباطی با عملکرد کارکنان شرکت بیمه شهرستان علی آباد بوده است. روش تحقیق از نوع توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق عبارت است ازکلیه کارکنان شرکت بیمه که برابر 854 نفر می باشند که درنهایت حجم نمونه مدیران با استفاده از فرمول کوکران 364 نفربه روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات سه پرسشنامه، شامل پرسشنامه آموزش های ضمن خدمت محقق ساخته، مهارت های ارتباطی بارتون جی و پرسشنامه عملکرد کارکنان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته که پایایی آن ها به 0ترتیب 0/85،0/91 و0/93 و روایی پرسش نامه ها روایی محتوایی بودکه برای تعیین آن از کتب و مقالات معتبر استفاده گردید و با اساتید راهنما و مشاور و صاحب نظران علوم مدیریت وروانشناسی بحث و تبادل نظرشده بود استفاده گردید. به منظور تحلیل داده های این پژوهش از آمار در دو سطح توصیفی (فراوانی،میانگین، انحراف معیار) و استنباطی (آزمون ضریب پیرسون و رگرسیون چند گانه) استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزارآزمونSPSS انجام گرفته که طبق آزمون ضریب همبستگی عمده ترین نتایج آن به شرح زیر است: آموزش های ضمن خدمت و عملکردکارکنان رابطه معناداری وجود دارد همچنین بین مهارت های ارتباطی مدیران، مهارت کلامی، مهارت شنود ومهارت بازخورد مدیر با عملکرد کارکنان رابطه مستقیم ومعناداری وجود دارد. طبق آزمون رگرسیون چندگانه به روش گام به گام مهارت شنود بیشترین تاثیر را درپیش بینی عملکرد کارکنان دارد.

Keywords:

آموزش های ضمن خدمت , مهارت ارتباطی , عملکرد کارکنان , شرکت بیمه