اثر اعتبار تجاری و وام بانکی بر نسبت کیوتوبین شرکت ها: رویکرد گشتاورهای تعمیم یافته (GMM)

همواره یکی از مهم ترین مسایل مالی یک شرکت شناسایی و مدیریت عوامل اثرگذار بر روی عملکرد شرکت است. از این رو محققان بسیاری در این زمینه دست به پژوهش زده اند. این پژوهش به دنبال آزمون اثرگذاری اعتبار تجاری و وام بانکی بر روی عملکرد شرکت ها است. از این رو از پروکسی نسبت کیوتوبین به عنوان معیاری تلفیقی (پوشش دهنده ارزش اقتصادی و حسابداری) استفاده شده است. برای این پژوهش از داده های بورس اوراق بهادار بهره گرفته شده و نمونه استفاده شده شامل 134 شرکت از دوره زمانی 1381 تا 1393 است. روش مورد استفاده برای تخمین مدل رگرسیون پانل گشتاورهای تعمیم یافته است. نتایج پژوهش نشان می دهد اعتبار تجاری بر روی عملکرد شرکت دارای اثر معنادار و مستقیم است این در حالی است که وام بانکی بر عملکرد شرکت ها از دیدگاه تلفیقی اثر معکوس و معناداری دارد.

Keywords:

اعتبار تجاری , وام بانکی , عملکرد شرکت , کیوتوبین , روش گشتاورهای تعمیم یافته