فاطمه تقوی نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد اقلیم شناسی دانشگاه محقق اردبیلی
بتول زینالی - استادیار اقلیم شناسی دانشگاه محقق اردبیلی

پدیده تبخیر و تعرق باعث تلفات آب و رطوبت از سطوح آبی ،خاک و پوشش گیاهی شده و محاسبه آن از طریق روشی مناسب با توجه به میزان اندک نزولات جوی و محدودیت منابع آب در ایران از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش به مقایسه نتایج حاصل از برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل حوضه آبریز کارون بزرگ با استفاده ازدومعادله، پنمن مانتیث با استفاده از نرم افزار Cropwat 8.0 و تورنت وایت با استفاده از نرم افزار Trent – White (compatibilitymode) در دوره آماری مورد مطالعه 2010-2005 با استفاده از داده های 10 ایستگاه سینوپتیک به صورت ماهانه و فصلی پرداخته شده است. نتایج نشان داد که ایستگاه سینوپتیک اهواز،ماه جولای و فصل تابستان بیش ترین میزان تبخیر و تعرق پتانسیل و ایستگاه سینوپتیک کوهرنگ، ماه ژانویه و فصل زمستان کم ترین میزان تبخیر و تعرق پتانسیل را دارا می باشند.

تبخیر و تعرق پتانسیل، پنمن مانتیث، تورنت وایت، حوضه آبریز کارون بزرگ