رضا غضنفری - دانشجوی دکتری مهندسی صنایع، مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه پیام نور تهران و عضو هیات علمی دانشگاه غیرانتفاعی صنعتی مازندران
کامران ابوالقاسمی - کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری، دانشگاه یزد، ایران

ورود یک بنگاه به چرخه فعالیت اقتصادی، گامی در راستای رسیدن به اهداف کلان اقتصادی از جمله بهبود اشتغال و رشد اقتصادی به شمار میرود. این امر در صورتی میسر میشود که بنگاههای جدیدالورود توانایی ماندگاری در بازار را تا مدتی معقول دارا بوده ودر سالهای اولیه پس از ورود، از صنعت خارج نشوند. بنابراین میتوان یک بنگاه اقتصادی را مانند موجود زندهای تشبیه کرد که متولد میشود، رشد میکند و پس از طی مراحلی میمیرد. بر اساس این دیدگاه، مرگ بنگاهها اگرچه حتمی و غیرقابل گریز است، ولی پدیدهای است که تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار گرفته و از این رو قابل کنترل است و میتوان مرگ آن را به تعویق انداخت.امروزه مطالعه و تحقیق پیرامون بقای بنگاه و عوامل شکل دهنده و موثر بر ورود و خروج بنگاه به صنعت، در اقتصاد و مدیریت کاربرد وسیعی یافته است. ازاین رو بررسی و تعین عوامل تاثیرگذار بر بقای بنگاهها ازجمله موارد مهم و قابل بحث به شمار میآید. - هدف از این مقاله شناسایی عوامل تاثیرگذار بر بقای بنگاههای صنعتی موجود در استان یزد در فاصله زمانی سالهای 1384-1392میباشد. به همین منظور با تعریف متغیرهایی از بعد مدیریتی، انسانی و سرمایهای و با استفاده از مدلهای رگرسیونی، به شناسایی این عوامل تاثیرگذار پرداختیم و در نهایت پنج عامل نوآوری، نقدینگی، ارزش افزوده، دارایی ها و مهارت پرسنل به عنوان مهمترین عوامل در بقای بنگاههای صنعتی مورد شناسایی و تایید قرار گرفت

بقای بنگاه، نوآوری، منابع سرمایهای، مدلهای رگرسیونی