ارزیابی مولفه های کیفیت فضای شهری با تکنیک TOPSIS( نمونه موردی: مقایسه میدان فردوسی و میدان تجریش تهران )

مبحث کیفیت محیط از جمله مقولههایی است که در دهههای اخیر به طور خاص در محافل علمی و حرفه ای مطرح شده است. اندیشمندان عرصههای مختلف زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی و مسیولان و متولیان شهری، هریک به سهم خود در پی ارتقا و بهبود کیفیت محیطهای انسانی هستند. به نظر میرسد نظریههای گوناگون همچون توسعه پایدار، توسعه محلهای، شهرسازی میان افزا، همه و همه در واقع چالشهایی در راه رسیدن به هدف ارتقای کیفیت محیطی بوده است. فضاهای عمومی نظیر خیابان ها، می ادین و گره ها یشهری امروزه جایگاه با ارزشی در برنامهریزی و طراحی شهری یافتهاند. این امر ناشی از تاثیر این فضاها در جنبههای فرهنگی و اجتماع یشهرها و در نتیجه تولید سرمایه اجتماعی است. در این بین میادین شهری به علت ماهیت خاص خود و عملکردشان در ساختار فضا یی و کالبدی شهر و همچنین بازتولید معنایی و ذهنی یک فضای عموم ی شهر ی از اثرگذارتر ین فضاها ی ی ک شهر در ذهن ی ت شهروندان میباشند. در این مقاله ابتدا به بررسی مولفه های کیفیت فضای شهری در دو میدان فردوسی و تجریش پرداخته شده است و در نهایت با استفاده از تکنیک TOPSIS به ارزیابی این مولفه ها در این دو میدان پرداخته شده است.

Keywords:

کیفیت , فضای شهری , میدان فردوسی و میدان تجریش , TOPSIS