بررسی شبکه معابر بحرانی در مقابل زمین لرزه با استفاده از GIS نمونه موردی منطقه چهار شهرارومیه

راه های ارتباطی، از مهم ترین عناصر در افزایش یا کاهش آسیب پذیری یک شهر می باشند. شوند که مخصوصا بعد از بحران، در عملیات امداد و نجات، تخلیه ی مجروحان و آسیب دیدگان تاثیر بسزایی دارند. بنابراین ارزیابی آسیب پذیری شبکه معابر شهری و برنامه ریزی برای کاهش این آسیب ها امری ضروری می نماید. برنامه ریزی شهری با هدف کاهش آسیب پذیری، ناگزیر ازشناخت نحوه و علل آسیب پذیری هر یک از عناصر کالبدی شهر است. در این راستا، آسیب شناسی لرز ه ای شبکه ارتباطی و بهویژه معابر شهری، به عنوان یکی از عناصر کالبدی شهر، از اهمیت ویژ های برخوردار است . این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی با هدف ارزیابی شبکه معابر شهری در برابر زلزله با رویکرد مدیریت بحران در منطقه 4 ارومیه انجام گرفته است. برای ارزیابی آسیب پذیری شبکه معابر منطقه 4 ارومیه ، 2 معیار درجه محصوریت و ویژگی های ساختمانی انتخاب شدند. که هریک ازاین معیارها خود نیز دارای چندین زیرمعیار هستند که با روش دلفی ارزش گذاری شدند. نتایج تحقیق بیانگر این است که، آسیب پذیری شبکه معابر محدوده ی مورد مطالعه بیشتر از حد متوسط، و عمدتا زیاد و خیلی زیاد است. آسیب پذیری شبکه معابر در محلات قدیمی و بافت فرسوده بیشتر به چشم می خورد که در برنامه ریزی ها باید در اولویت قرار بگیرند.

Keywords:

مدیریت بحران , شبکه معابر , آسیب پذیری , شهر ارومیه , منطقه 4