نقش تحولات جمعیتی در تغییرات کاربری اراضی محیط های شهری مطالعه موردی : شهر اردبیل (1363 - 1390)

رشد جمعیت شهرها همواره با تغییراتی در کالبد ومحیط زیست شهری همراه بوده است.در ایران سیاست های رشد جمعیت در دوره ای خاص،جاذبه زیاد شهرها و وجود عوامل دافعه در روستاها و به تبع آنها رشد مهاجرت از روستاها به شهرها، باعث تغییرات شگرفی در جمعت شهرها گردیده است.این افزایش جمعیت نیاز به ساخت وساز به خصوص در زمینه واحدهای مسکونی را افزایش داده است.شهر اردبیل هم از این قاعده مستثنی نبوده و طی دوره های مختلف سرشماری با افزایش جمعیت قابل توجهی روبرو بوده است.افزایش جمعیت شهر اردبیل باعث گستردگی شهری شده است که از تبعات آن تغییر کاربریهای مختلف از جمله کاربری کشاورزی زمینهای اطراف شهر به کاربری مسکونی بوده است.شهر اردبیل با توجه به موقعیت توپوگرافیک آن از پتانسیل خوبی برای گسترش فیزیکی شهری برخوردار است،بنابراین مقاومتی در برابر گسترش فیزیکی صورت نگرفته وبا توجه به نیاز روزافزون به واحدهای مسکونی گستردگی شهری به میزان قابل توجهی صورت گرفته است.مقایسه تصاویر ماهواره ای در دوره های مختلف و آنالیز آنها میزان تغییرات در کالبد و محیط زیست شهری را به خوبی نشان می دهد.. از این رو برای پی بردن به نوع و میزان تغییرات کاربری رخ داده بر اساس تحولات جمعیتی در منطقه مورد مطالعه،تصاویر سنجنده لندست TM ،سالهای 1370،1363 ،1379 ،1390 و همچنین تحولات جمعیتی این منطقه با توجه به سالهای نقشه های موجود اخذ گردیده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. پس از عملیات بارز سازی برای کشف و ارزیابی تغییرات از روشهای فازی مبتنی بر شدت انطباق (Artmap Fuzzy (و برای مقایسه بعد از طبقه بندی از روش (Crosstab (استفاده شد. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که در طی 27 سال مورد بررسی در حدود 34درصد تغییر کاربری در منطقه مورد مطالعه صورت گرفته که عمدتا0 ناشی از تحولات جمعیتی از جمله، گسترش سکونتگاهها و اراضی ساخته شده میباشد.

Keywords:

تحولات جمعیتی , تغییرات کاربری اراضی , فازی مبتنی بر شدت انطباق , روش Crosstab