بررسی روند تغییرات دما و بارش و اثر آن بر منابع آب سد زاینده رود

حوضه آبریز زاینده رود چند سالی است که با مشکل کمبود آب مواجه است. دلایل مختلفی توسط محققین از تغییر اقلیم و کاهش میزان بارش تا افزایش مصارف بخشهای مختلف برای کاهش منابع آب این حوضه مطرح شده است. در این تحقیق سعی شده است تا روند تغییرات دما و بارش و اثرات احتمالی آن بر منابع آب با در نظر داشتن ترند حاصل از توسعه مصارف در منطقه بالادست سد زاینده رود بررسی گردد. بدین منظور آزمون تعیین روند من- کندال بر روی سری های زمانی دما ( میانگین دما ، متوسط حداکثر و متوسط حداقل دما ) و بارش 6 ایستگاه تبخیر سنجی در طول یکدوره آماری 47 ساله اعمال گردید. همچنین برای بررسی تاثیر روند تغییرات عوامل اقلیمی بر منابع آب منطقه ، آمار مربوط به متوسط سالانه دبی دو ایستگاه هیدرومتری قلعه شاهرخ و اسکندری بعنوان ورودی سد زاینده رود استفاده شده است. نتایج نشان داد که میانگین شبانه روزی و میانگین روزانه دما تقریبا در همه ایستگاهها در مقیاس سالانه و فصلی دارای روند افزایشی و در بعضی موارد کاهشی بوده است. همچنین در مقیاس فصلی میانگین دما و متوسط حد اکثر دما در فصل زمستان در همه ایستگاهها روند افزایش دما مشاهده شده است. متوسط بارش ایستگاهها با وجود تغییرات کاهشی ، فاقد روند معنی دار بوده است. نیز این تحقیق نشان داد که حجم آب در ایستگاه اسکندری در حوضه رودخانه پلاسجان دارای روند معنی دار کاهشی در سطح 1 درصد می باشد. و با برسی اثرکاهش مربوط به افزایش مصارف بالادست با استفاده از ترسیم منحنی جرم مضاعف ، مشخص گردید که مصارف آب در بالادست ایستگاه اسکندری افزایش یافته و اثر خود را بصورت روند کاهش متوسط حجم آب سالانه نشان داده است.

Keywords:

تغییر اقلیم , تحلیل روند , حوضه زاینده رود , من-کندال , نمودار جرم مضاعف