لیلا ملکانی - استادیار دانشکده فنی مهندسی مرند
سمیه خالقی - استادیار گروه جغرافیای طبیعی، دانشگاه شهید بهشتی

دریاچه ارومیه بزرگترین توده آبی داخل فلات ایران است که در میان دو استان آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی در عرض جغرافیایی 16 38œ - 5 37œ شمالی و طول جغرافیایی 46œ - 01 45œ شرقی قرار گرفته است (شکل 1 .(دریاچه ارومیه در ارتفاع 1275 متری از سطح دریا قرار دارد و متوسط عمق آن 6 و حداکثر عمق آن 16 متر میباشد. بیش از 20 رودخانه دایمی و فصلی و تعدادی چشمه زیردریایی دریاچه را تغذیه میکنند. حوضه آبریز دریاچه ارومیه 50892 کیلومتر مربع است که حدودا0 3%مساحت کل کشور را دربر میگیرد. همچنین دریاچه ارومیه یکی از بزرگترین دریاچه های فوق اشباع نمک در جهان و بزرگترین دریاچه شور در شرق میانه است. متوسط شوری دریاچه با توجه به شرایط زمانی و مکانی بین 220 تا 300 میلی گرم در لیتر متغیر است که در طی سالهای اخیر میزان شوری آن به 380 گرم در لیتر رسیده است. مساحت آن از 4750 تا 6100 کیلومتر مربع متغیر بوده اما از سال 1995 سطح آب دریاچه به تدریج در حال کاهش بوده است (3: 2007, Mohebbi and Eimanifar.(کاهش تدرجی سطح آب دریاچه در اثر عوملی چون خشکسالی، افزایش استفاده از آب های ورودی به دریاچه جهت کشاورزی در حوضه آبریز دریاچه، احداث روگذر بر روی دریاچه و عدم مدیریت صحیح میباشد ;2010, Golabian; 2011, al et Hassanzadeh((2011, Zarghami .در زمینه بررسی تراز آب دریاچههای جهان و همچنین دریاچه ارومیه مطالعات زیادی اجام گرفته است از جمله: جعفری و همکاران (2013 (و ذوالجودی و دیدوراصل (2014 (با مطالعه تراز آب دریاچه و کاهش آن و همچنین مطالعه چنگنون و همکاران (1987 (بر روی دریاچه میشیگان و مطالعه موریست (1988 (بر روی دریاچه بزرگ نمک در آمریکا. بنابراین برای بهره برداری بهینه از این دریاچه ارومیه باید به پیشبینی تراز آب دریاچه و علل و عوامل طبیعی و انسانی خشکی دریاچه پرداخت. در این مطالعه به پیش بینی تراز آب دریاچه خواهیم پرداخت.