بررسی میزان اهمیت درس تربیت بدنی در نظام اموزش وپرورش رضا رضایی

اهداف تعلیم وتربیت در مدارس، از طریق ارانه دروس مختلف به دانش آموزان تحقق می یابد.تربیت بدنی نیز بخشی از برنامههای آموزش وپرورش است که همانند دروس دیگر سهم قابل توجهی درتربیت وتندرستی نسل جوان دارد .تحقیق حاضر درصدداست تا با بررسی میزان اهمیت درس تربیت بدنی دراموزش وپرورش استان فارس در مقطع متوسطه از دیدگاه مسیولین تربیتبدنی ،مدیران مدارس ،معلمین تربیت بدنی وغیر تربیت بدنی زن ومرد ،دانش آموزان ورزشکار و غیر ورزشکار دختر وپسر بتواندتصویری از واقعیت های موجود را نشان دهد و ضمنا با ارایه راه حل ها و پیشنهادهای مطلوب سهمی در بهینه کردن برنامه هایموجود داشته باشد. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات توصیفی است که به شکل میدانی اجرا شده است وجهت جمع آوری اطلاعات ازپرسشنامه بهره گرفته است .جامعه آماری این تحقیق شامل مسیولین تربیت بدنی مناطق (59 نفر)،مدیران مدارس مقطعمتوسطه (973 نفر) معلمین تربیت بدنی (433 نفر)، معلمین غیر تربیت بدنی (81.6 نفر)، دانش آموزان ورزشکار وغیرورزشکار (269142 نفر)، نمونه های تحقیق به صورت خوشه ای،طبقه ای وبا توجه به حجم نمونه (مسیولین تربیت بدنی 100 درصد،مدیران مدارس 5/14 درصد، معلمین تربیت بدنی 11/29 درصد،معلمین غیر تربیت بدنی 62/ دهم درصد، و دانش آموزان ورزشکار وغیر ورزشکار 04/ صدم درصد است. نتایج مهم این تحقیق عبارتند از: کلیه گروه های مورد بررسی (هر سه گروه) اولویت اول مشکلات درس تربیت بدنی را عدم امکانات ورزشی دانسته اند. مسیولین تربیت بدنی (93/09 درصد) و مدیران مدارس (75/58 درصد) جایگاه درس تربیت بدنی در نظام مدرسه ای راخیلی خوب ارزیابی نموده اند ومعتقدند که درس تربیت بدنی در جایگاه واقعی خود قرار گرفته است. مسیولین تربیت بدنی (95/77 درصد) و مدیران مدارس (77/76 درصد) معتقدند که درس تربیت بدنی باعث پیشرفت معنویت در دانش آموزان در دانش آموزان گردیده است. نگرش دانش آموزان ورزشکار و غیر ورزشکار در ارتباط با تاثیر درس تربیت بدنی بر پیشرفت معنویت روی دانش آموزان ورزشکار در سطح 0/01 درصد ارتباط معنی دار است (p> 0/01).

Keywords:

تربیت بدنی , ورزشکار , معنویت , اموزش وپرورش