اثربخشی آموزش الگوی اسلامی شادکامی بر به زیستی روانشناختی

پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی آموزش الگوی اسلامی شادکامی در افزایش مثبت اندیشی معلمان کودکان با نیاز ویژه شهرستان بابل پرداخته است. نمونه آماری پژوهش 30 نفر بود که به روش تصادفی ساده انتخاب شده و به دو گروه آمازیش و شاهد تقسیم گردید. برای گردید. برای گردآوری داده ها، از پرسش نامه مثبت اندیشی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده از دو روش آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد. در آمار توصیفی به محاسبه فراوانی، درصد فراوانی میانگین، ترسیم نمودارها و تدوین جداول پرداخته شد. به منظور تحلیل داده ها و پاسخگویی به فرضیه های تحقیق از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. همچنین به منظور مشخص کردن نرمال بودن واریانس ها از آزمون لوین و نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنف استفاده شد. نتایج بدست آمده از آزمون کولموگروف اسمیرنف نشان داد که مقادیر بدست آمده (sig) در هر دو گروه و در هر دو متغیر از 0/05 بزگتر است. بنابراین با 95% بزرگتر است. بنابراین با 95% اطمینان شرط برابری واریانس ها برقرار بوده و نرمال بودن توزیع داده ها تایید شد. همچنین مفروضه همگنی واریانس نمرات دو گروه با استفاده از آزمون لوین نشان داد مقدار F لوین در سطح 0/05 معنادار نیست چون سطح معناداری (sig) بیشتر از 0/05 مشاهده شد، لذا مفروضه همگنی واریانس داده ها و شیب رگرسیون برقرار بوده است. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش الگوی اسلامی شادکامی بر مثبت اندیشی معلمان کودکان با نیاز ویژه موثر بوده و تاثیر آموزش مورد نظر با توجه به نتایج آزمون از ثبات لازم برخوردار بوده است.

Keywords:

اثربخشی , شادکامی اسلامی , بهزیستی روان شناختی