سارا کشاورزی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه اصفهان
اکبر دهبان نژادیان - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه شهید چمران اهواز

کیفیت توسعه و زیر ساخت های آن در اثر برنامه ریزی های نامطلوب و متمرکز گذشته مسایل عمده ای را در روند توسعه روستاهای کشور ایجاد کرده است. شناخت و درک تفاوتهای موجود میان مناطق مختلف، به لحاظ سطح برخورداری از امکانات و توانمندی توسعه بخش کشاورزی، برای برنامهریزی و تصمیمگیری مناسب، ضروری است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین سطح توسعهیافتگی بخش کشاورزی در روستاهای بخش دشمنزیاری با استفاده از روش تحلیل خوشهای انجام شده است. نوع پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش انجام تحقیق توصیفی - تحلیلی و پیمایشی میباشد. جامعه آماری در این پژوهش شاغلین بخش کشاورزی بوده که تعداد 150کشاورز به عنوان حجم نمونه تعیین و با ابزار پرسشنامه مورد مطالعه قرار گرفت. برای پایایی پرسشنامه از آلفای کرونباخ استفاده شده و ضریب آن بیش از 84/0 بدست آمد. برای تحلیل دادهها از تحلیل خوشهای و آزمون T مستقل استفاده شد و کلیه محاسبات با نرم افزار SPSS انجام گرفت. نتایج حاصل از تحلیل خوشهای نشان میدهد که روستاهای سطح یک(11 روستا) از شرایط بهتری از توسعه کشاورزی نسبت به روستاهای سطح دو (6 روستا) برخوردار هستند. نتایج T مستقل نشان میدهند روستاهای منطقه مورد مطالعه از نظر توسعه کشاورزی در شرایط مناسبی قرار ندارند.

سطح توسعه کشاورزی، مناطق روستایی، تحلیل خوشه ای، بخش دشمن زیاری