بررسی نقش ظرفیت نگهداری رطوبت بسترهای کشت در مدیریت سیستم های کشت بدون خاک

خاک و آب دو منبع حیاتی برای کشت و پرورش گیاهان می باشند که امروزه با توجه به محدودیت منابع آبی و پایین آمدن کیفیت خاکها، تولید و فراهم آوردن غذا برای جهان گرسنه مستلزم استفاده از روشهای جایگزین تولید و پرورشگیاهان میباشد. از روشهای جایگزین، استفاده از روشهای نوین کشاورزی بهصورت کشت های گلخانهای و تولید بهروش هیدروپونیک میباشد. برای تولید موفق سبزیها در کشت بدون خاک درگلخانهها احتیاج است به ذخیره کافی ازمواد غذایی در بسترهای مختلف کشت در هر مرحله از رشد گیاه است، رسیدن به این مهم با توجه به بهبود ظرفیت نگهداری رطوبت و عناصر غذایی بستر و توجه به ضریب آبگذری بستر ممکن میباشد. در این تحقیق به بررسی اثربخشمعدنی بسترهای کشت بر ظرفیت نگهداری رطوبت و ضریب آبگذری بسترهای کشت مختلف جهت مدیریت صحیح وبهینهی محلولدهی پرداختیم. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 3 تکرار و 6 مشاهده انجام شد و مشاهده شد افزایش درصد ماسه با تاثیر بر تخلخل کل بسترهای کشت موجب افزایش ضریب آبگذری و ظرفیت نگهدارری رطوبت بسترها گردید و در شاخصهای رشدی گیاه نیز موثر بود.

Keywords:

روش های نوین کشاورزی , ضریب آبگذری , کشت بدون خاک , ماسه