ریحانه اسکندری - مربی دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار
حامد وفایی ملامحمود - دانشچوی کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

در این تحقیق مقادیر متفاوتی از پلی وینل الکل با پلی آنیلین به صورت شیمیایی سنتز شدند و سپس بازده جذب این کامپوزیت تهیه شده در محیط آبی برای جذب فلز سنگین جیوه مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تاثیر عوامل مختلف مانند pH ،زمان تماس و تعادل و غلظت اولیه جیوه در بازده جذب مورد بررسی قرار گرفت و نتایج ارایه شده است. نتایج نشان دادند که با افزایش pH بازده جذب کاهش می یابد. علاوه بر این با افزایش در زمان تماس جاذب با آلاینده، مقدار جیوه بیشتری جذب می شود که موجب افزایشبازده جذب می شود ولی زمان تماس 30 دقیقه به عنوان بهینه زمان تماس پیشنهاد شده است. در نهایت، با کاهش در غلظت اولیهجیوه، بازده جذب افزایش می یابد که نشان دهنده قابلیت بسیار مناسب این کامپوزیت در جذب مقادیر ناچیز جیوه در طبیعت می باشد.

جیوه، پلی آنیلین، پلی وینل الکل، حذف جیوه