مرتضی فلاح پورطزنجی - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم تهران، ایران

از آنجا که اکثر روش هایی که تاکنون برای ارزیابی وضعیت خشکسالی ارایه شده اند شاخص های خشکسالی را بر اساس داده های ایستگاهی در یک نقطه برآورد میکنند، پژوهشگران به دنبال روشی بودند تا به منظور مدیریت بهتر خسارت های ناشی از این پدیده خزنده و تدریجی، به برآوردهای منطقه ای از آن دست یابند. در سالهای اخیر فن سنجش از دور و گسترش و توسعه شاخص های پوشش گیاهی کمک شایانی به مطالعه خشکسالی ها نموده است. در این رابطه جهت بررسی تاثیر خشکسالی بر پوشش گیاهی استان چهارمحال و بختیاری، با استفاده از داده های ایستگاه های هواشناسی و تصاویر سنجنده MODIS برای ماه های حداکثر رویش پوشش گیاهی منطقه طی یک دوره 15 ساله (2000-2014 (استفاده شد. جهت بررسی دوره های ترسالی و خشکسالی از شاخص اقلیمی SPI و برای ارزیابی پوشش گیاهی منطقه از شاخصEVI استفاده گردید. نتایج نشان داد که در طی دوره مورد بررسی روند بارش منطقه کاهشی و بر میزان سالهای خشک افزوده شده است. همچنین پوشش گیاهی یک دوره تر و خشک مقایسه گردید که بر اساس آن میزان پوشش گیاهی طبیعی منطقه به ویژه در مراتع، جنگل ها و بیشه زارها کاهش شدیدی را نشان می داد. در مقایسه با پوشش طبیعی، زمین های زراعی به ویژه زمین های مخلوط زراعت آبی و دیم بیشترین افزایش پوشش گیاهی را نشان دادند.

خشکسالی، EVI ،SPI ، چهارمحال و بختیاری