ریحانه برجی کرمانی - دانشجوی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهیدباهنرکرمان
نرجس رستگاری - مدرس دانشگاه فرهنگیان
زینب ذهاب ناظوری - دانشجوی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهیدباهنرکرمان

براساس آیات وروایات تربیت صحیح فرزند امری مهم وضروری است. خانواده ، مهم ترین نهاد تربیتی جامعه ونخستین آموزشگاه برای تربیت فرزند شمرده می شود ووالدین به عنوان اولین آموزگاران کودک وظایفی برعهده دارند.این پژوهش درپی پاسخ دادن به این سوال است که تفاهم والدین چگونه وتاچه حد می تواند درتربیت فرزندان موثر واقع شودواسلام چه راهکارهایی را دراین زمینه مطرح نموده است.روش انجام پژوهش توصیفی وتحلیلی است وبرای جمع آوری اطلاعات ،ازروش کتابخانه ای استفاده گردیده وباتجزیه وتحلیل های به دست آمده به این نتیجه رسیدیم که فرزندان درخانواده ازنظرآیات وروایات جایگاه مهمی دارندکه والدین باتوجه به نقش هایی که برعهده دارند ، برای رسیدن به آرامش وموفقیت فرزندان درزمینه های مختلف تحصیلی، شغلی، شخصیتی و...باید بایکدیگر تفاهمداشته باشندوعدم تفاهم ،آثار مخرب جسمی ،روانی، عاطفی و...برفرزندان برجای می گذارد وزمینه ی بزهکاری را درفرزندان به وجود می آورد. فقدان تفاهم برزندگی خودوالدین نیز تاثیر می گذارد.لذالازمه ی ایجاد تفاهم،انتخاب همسر مناسب ، صمیمیت ومهربانی، انصاف داشتن، توجه به ساختارهای متفاوت وجودی ومتعادل کردن انتظارات است.درصورت نرسیدن به تفاهم، ایثار وصبر یکی ازوالدین موجب بهبود شرایط می شود.

تفاهم والدین، تربیت فرزندان، راهکارها، نقش پدرومادر، ناسازگاری