حسن بکاییان - کارشناسی ارشد مدیریت تحول، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور
فرزانه پیرانی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه هنراصفهان

در حال حاضر نیمی از جمعیت جهان در مناطق درحالتوسعه در شهرها زندگی میکنند. تمرکز جمعیت در شهرها نشان از افزایش انتشار گازهای گلخانهای، فرسایش خاک، به مخاطره افتادن سلامتی و آلودگیهای صوتی، هوا، آب و... میباشد. ازاینرو یکی از چالشهای مهم و اساسی پیش رو مدیران و مسیولان شهری، دستیابی به توسعه پایدار شهری است. ایده توسعه پاید ار بر مبنای بحرانهای زیست محیطی و نقد شهرهایی که اساس توجه آنها، سرمایهگذاری بر اقتصاد بود، ایجاد گردید. در آغاز هزاره سوم با رشد و توسعه دانش، پارادایم نوینی تحت عنوان شهر هوشمند برای پاسخگویی به مسایل و مشکلات شهری ظهور گردید. شهر هوشمند مکانی ممتاز برای توسعه پایدار است. از طرفی ناکارآمدی نهادههای کار و سرمایه بهعنوان کلید اصلی در توسعه اقتصادی که همواره بر اهمیت گسترش منابع مادی و کالبدی تاکید داشتند؛ به سمت بهرهبرداری از دانش بهعنوان موتور رشد و توسعه اقتصاد، موردتوجه اقتصاددانان قرار گرفت و اقتصاد دانشبنیان مطرح گردید. روش مطالعه بهصورت توصیفی –تحلیلی است و روش گردآوری اطلاعات موردنیاز به شیوه اسنادی انجامشده است. هدف این پژوهش، تبیین و تحلیل اثر آموزشهای زیست محیطی بر توسعه اقتصاد دانشبنیان با استفاده از راهکارهای شهر هوشم ند است. یافتهها حاکی از آن است که یکی از پیششرط های اصلی تحول و پیشرفت در توسعه اقتصاد دانشبنیان، سرمایهگذاری در نیروی انسانی از طریق آموزشهای محیط زیستی است. افزایش آگاهیهای زیستمحیطی و بهویژهآموزشهای هوشمند زیستمحیطی یکی از موثرترین مولفههای تاثیرگذار بر توسعه اقتصاد دانشبنیان جهت دستیابی به شهر هوشمند پایدار است.

آموزش محیطزیست هوشمند، اقتصاد دانشبنیان، انقلاب دانش، شهر هوشمند پایدار