مهدی رسولی ملکی - مدیر گروه دپارتمان تخصصی طراحی - اجرایی، گروه مهندسی مشاورهراز راه
روزبه رودگری - عضو هیات مدیره محترم شرکت مهندسین مشاور هراز راه

پدیده لهیدگیهمواره به عنوان یکی از مخاطرات زمینشناسی شاخص در سنگهای سست مطرح بوده که عمدتا در محل زونهای برشی و گسلیده، و یا تودهسنگهای به شدت درزهدار و یا دگرگون شده با شیستوزیته نازک روی میدهد. بنحویکه در پروژه ها ی تونلی مکانیزه، تقاطع تونل با زونهای لهیده به عنوان یکی از اساسی ترین مشکلات مطرح بوده که در صورت عدم شناسایی و آگاهی دقیق این نوع مخاطره میتواند موجب گیر افتان ماشین حفاری و بروز وقفه های طولانی مدت در روند حفاری تونل گردد. با این تفاسیر براساس مطالعات زمینشناسی صورت گرفته از مسیر تونل زاگرس میتوان گفت که حدفاصل کیلومتراژ 380+18 الی 520+18 مسیر متشکل از تناوب آهکهای نازک لایه با شیلهای سست ضخیم لایه بوده که با داشتن سرباری در حدود 700 متر شرایط لازم جهت وقوع پدیده لهیدگی را مستعد نموده است. لذا در این تحقیق سعی شده تا پس از موشکافیشرایط زمینشناسی مسیر تونل مذکور به بررسی دلایل و شواهد گیر افتان ماشین حفاری در زمین لهیده شونده و اثرات آن بر رفتار مکانیکی ماشین TBM حین حفاری یعنی 1 (نیروی تراست و گشتاور دستگاه، 2 (فشار جکهای اگزولاری و شواهد ظاهری تونل یعنی 3 (ترک برداشتن سگمنتهای سقف پرداخته و در نهایت تلاش شده است تا به منظور ارایه تجربه بدست آمده از این پروژه برای استفاده در دیگر طرحهای درگیر با این مسیله، راهکار اجرایی بکار رفته شده جهت آزادسازی ماشین حفاری در پروژه زاگرس ارایه گردد.

زاگرس، لهیدگی، نیروی تراست، راهکاری آزادسازی، رفتارنگاریTBM