رضا ناطقی - کارشناسارشد مکانیک سنگ، شرکت مهندسی سپاسد؛

استفاده از مواد منفجره روشی ساده، ارزان و در برخی موارد تنها روش قابل استفاده در حفاری فضاهای زیرزمینی است. همجواری ساخت تونلها وفضاهای زیرزمینی به خصوص فضاهایی که با استفاده از این مواد ساخته میشوند با تاسیسات زیربنایی و مناطق مسکونی محققین را برآن داشتکه به بررسی پهنه بندی و سطوح خطر مرتبط با تاثیر مخرب امواج انفجاری روی سازههای مختلف بپردازند و در این بین استانداردهای مختلفی ازحد مجاز لرزش در مجاورت مستدحدثات مختلف در کشورهای مختلف نگارش شده است. این مقاله به بررسی تاثیر امواج انفجاری بر لولههایتحت فشار و مروری بر استانداردهای مختلف در این زمینه می پردازد و با تشریح یکی از نمونههای موجود در کشور که به عنوان یک چالش درحفاری یک تونل انتقال آب در مجاورت تاسیسات و لولههای نفت تحت فشار بوده است روش و گامهای طراحی حفاری در این شرایط را تشریح میکند. بر اساس مطالعات انجام شده حد مجاز لرزش برای لولههای تحت فشار فلزی )رایج در کشور ما ( در حدود 125 میلیمتر بر ثانیه می باشدکه با درنظر گرفتن این حد مجار و فاکتور ایمنی 2، حد اکثر خرج بر تاخیر مجاز در کوتاهترین فاصله بین تونل و لوله مدفون که برای مطالعه موردی انجام گرفته حدود 7 متر فاصله داشتند برابر با 3.5 کیلوگرم بر تاخیر است. بر این اساس پترن انفجاری با چالهای 2.5 متری به قطر 51 میلیمتر و سیستم چاشنی نانل طراحی شد

تونل، انفجار،لرزش، لوله تحت فشار