تحلیل عددی میزان نشست زمین در مناطق شهری در اثر حفر تونلهای کمعمق

جابجایی زمین از مسایل اجتنابناپذیر در حفاریها، ساخت تونلها و فضاهای زیرزمینی در نزدیکی سطح زمین است. حفر تونل در هر عمقی ازخاک منجر به تغییر سیستم توزیع تنشها، رها شدن تنشهای برجا و نشست سطح زمین میشود. این مسیله در مورد تونلهای کمعمق حفرشده در مناطق شهری و به خصوص به هنگام عبور از زیر مناطق مسکونی از اهمیت ویژهای برخوردار است. بنابراین اطلاع از نحوه رفتار تونل ونشستهای ناشی از آن از الزامات طراحی این نوع سازههای زیرسطحی میباشد. به دلیل عبور از زیرمناطق مسکونی، برآورد میزان آسیبهایاحتمالی به سازهها مهم بوده و یکی از قسمتهای اساسی اجرای چنین پروژههایی محسوب میشود.احداث تونلهای کمعمق سبب ایجاد کرنش در اطراف فضای حفاری میشود که این امر باعث آسیب بر سازههای اطراف تونل میگردد. در دهه-های اخیر روشهای تجربی، تحلیلی و عددی بسیاری توسط پژوهشگران مختلف در قالب مقالههای علمی با هدف تخمین حداکثر جابجایی درسطح زمین و در امتداد محور تونل ارایه شده است.در این پایاننامه با مدلسازی سهبعدی بخش فوقانی تونل خط دو قطار شهری کرج با نرمافزار اجزاء محدود پلاکسیس، میزان نشست برآورد شده است. این تحلیل عددی در شرایط بدون حضور سازه سطحیGreenfield انجام شده است. میزان ماکزیمم نشست حاصل در سطح زمین3/9 سانتیمتر به دست آمده است. در ادامه با مقایسه نتایج حاصل با نتایج رفتارنگاری پروژه که نشست 4/4سانتیمتر را ثبت کردهاند، مقدار معقولی ارزیابی میگردد

Keywords:

پلاکسیس , نشست سطحی , رفتارنگاری