طناز مینایی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت پروژه و ساخت (ره)شهرری

امروزه قراردادهای ساخت- بهرهبرداری وانتقالB.O.Tیکی از روشهای سرمایهگذاری روبه رشد در بخش پروژههای زیرساختی دردست بخش خصوصی است. هرچقدر زمان تکمیل پروژه طولانیتر شود میزان بهرهبرداری و دسترسی به سود آن نیزدیرتر محقق خواهد شد؛ بنابراین مدیریت صحیح منابع و کنترل آنها؛ همکاری با شرکت ذینفع داخلی، همکاری با پیمانکاران جزء و مدیریت ریسکها میتواند زمان رسیدن به سود را سریعتر کند. دلایلی که باعث تاخیر در این نوع قراردادها میشود بستگی به موقعیت سایت، شرایط سیاسی کشور، وضعیت اقتصادی مانند تورم و میزان دستمزد کارگر، شرایط آب و هوایی، کمبود مصالح و تجهیزات، ناهمانگی خدمات و سوءتفاهم در زبان ارتباطی بین شرکتهای خارجی و داخلی و پیمانکاران جزء متغیر میباشد.ولی باید توجه داشت که هر تاخیری در پروژه باعث بروز تاخیرات بیشتر و عدم مدیریت صحیح پروژه خواهد شد. برای ساخت یک طرح پیشنهادی موفق بر اساس قراردادB.O.Tپیشنیازهایی مانند پشتیبانی قوی دولت، ارز با ثبات همراه با سیستم اقتصادی پویا، تعامل بین کارفرما و پیمانکار از طرفی و سهامداران و وام دهندگان از طرف دیگر، اعتماد متقابل بین شرکت پروژه و نماینده کارفرما برای جلوگیری از سوءتفاهم های زبان ارتباطی، استفاده از پیمانکاران با تجربه و همچنین مدیران کارآمد در ارزیابی ریسکهای پروژه، خرید مواد اولیه و قرارداد تامین تجهیزات با دولت میزبان و استفاده از دادههای ساعتی آب و هوایی و بررسی و تحلیل آنها وبررسی میزان تاخیرات وابسته به آن مورد نیاز است.

ادعای تاخیر، صنعت ساخت و ساز، دلایل ادعا، قراردادهایB.O.T