وحید باقری مفرد - دانشجوی دکتری مدیریت ساخت
جواد مجروحی سردرود - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

پایداری، استفاده موثر و بهینه از منابع شامل طبیعت، انسان و فناوری است؛ به نحوی که درعین تامین نیازهای امروز بشر،متضمن برآورده شدن نیازهای آیندگان نیز باشد. تلفات منابع و آلودگیهای زیست محیطی حاصل از آن،از جملهچالشهای مهم برای تحقق توسعه پایدار تلقی میشوند. رشد سریع جمعیت که رشد مصرف و تنوع مصرف را در کشورها به همراه دارد و در کشورهای درحال توسعه عمدتا در شهرها صورت میگیرد پیچیدگی مسایل را بیشتر مینماید.زیانهای زیست محیطی یا آلودگی به مقدار زیادی توسط محققان ثبت گردیده است. الگوی مصرف و تولید در دهه گذشته به عنوان یکی از عوامل مهم در ناپایداری توسعه مورد توجه قرار گرفت و اصلاح آن در دستور کارمجامع برنامهریزی وسیاستگذاری قرار دارد. اطلاعات مناسبی در خصوص میزان مصرف در جوامع مختلف عرضه شده است که تابع الگوهای زندگی و رفتاری مردم جامعه میباشد. در این مقاله همچنین به ضعف نگرشهای کلاسیکاقتصادی در حل مسایل زیست محیطی توجه شده است و نگرشهای جدید که ارزش محیط زیست را نیز در محاسبات سود و هزینه منظور مینمایند و تصمیمگیریها را واقعیتر نشان میدهند مطرح شده است. همچنین بررسی های محققاننشان داده که مهمترین شاخص های کلیدی برای پایداری در پروژه های زیر ساخت شامل عوامل اقتصادی، اجتماعی و محیط زیست می باشد.

توسعه پایدار، زیر ساخت، ساختمان سبز، عوامل اقتصادی اجتماعی