عملیاتیسازی فرهنگ در تحقیقات مدیریت ساخت و چشم انداز هویت اجتماعی صنعت ساخت در ایران

روند غالب در تحقیقات مدیریت ساخت حول و حوش اهمیت القای تدریجی فرهنگ مشارکت به منظور بهبود عملکرد کلی پروژه میگردد. بدون شک، بخش فرهنگی معادله مدیریت ساخت ،اغلب دادهشده فرض میشود و این موضوع منجر به ادعاهای هنجاری و بعضا تجویزی، در خصوصنتایج فرهنگ بر حسب رفتارها و کردارهای فردی شده است. علیرغم این روند، هیچ کار عملی تاکنون برای عملیاتیسازی هدفمند یا آزمایش تاثیرات واقعی فرهنگ در این عرصه انجام نشده است. این پژوهش قصد دارد که از زاویه ای جدید به این شکاف را بپردازد. این مقاله روشجایگزینی را که در چارچوب هویت اجتماعی قرار دارد، برای عملیاتی کردن و بررسی تاثیرات فرهنگ با کمک دادههای جمعآوری شده از 389مدیر و فعال در شرکتهای ساخت و ساز در کشور ارایه میدهد. نتایج پژوهش نشان میدهند که رابطهی بین فرهنگ و رفتارهای فردی خیلی پیچیدهتر از چیزی است که مربوط به تعمیم هنجاری ساده باشد. این مقاله همچنین بر نیازی مبرم به تحقیقات آینده در خصوص بکارگیری چارچوب وسیعتری برای تعریف و اندازهگیری فرهنگ در تحقیقات مدیریت ساخت تاکید دارد.

Keywords:

فرهنگ , تیوری اجتماعی , عملکرد کلی پروژه , ساخت و ساز , ایران