محمد محسنی - مهندس عمران موسسه آموزش عالی علاالدوله سمنانی گرمسار

بقای پیمانکاران بشدت به توانایی آنها برای مقابله موفقیتآمیز با وضعیتهای مختلف مناقصه در چارچوب محدود زمانی بستگی دارد. دادن پیشنهاد در پروژههای نامناسب ممکن است به ضرر بزرگ یا صرف زمان و منابع زیادی منجر گردد که میتوان درپروژههای سودآورتر سرمایهگذاری کرد. با توجه به اهمیت موضوع تحقیقات و پیمایشهای زیادی پیرامون مسیله تصمیمگیری پیشنهاد/ عدم پیشنهاد در مناقصه صورت گرفته است. هدف این مقاله بازنگری و تحلیلی بر روی دو مدل شبیهسازی تصمیمگیریبرای پیمانکاران در رابطه با این موضوع است. عدم ارایه پیشنهاد در یک پروژه ممکن است به از دست دادن یک فرصت مناسب برای کسب سود، افزایش قدرت پیمانکاران در صنعت و ایجاد ارتباط بلندمدت با یک کارفرمای جدید منجر گردد. ارایه پیشنهادبرای یک پروژه جدید، پیشنهاددهنده را به هزینه تهیه پیشنهاد متعهد میسازد؛ بنابراین پیمانکاران در رابطه با ارایه پیشنهاد ایدگزینشی عمل کنند تا بتوانند چنین هزینههایی را کاهش دهند. در سیستم پشتیبانی تصمیم یک روش ساختارمند برای مدلسازی مسیله تصمیم پیشنهاد/عدم پیشنهاد ارایهشده است. این مدل بر تکنیکهای تحلیل تصمیم مبتنی است. در این روش بر مزایای تفسیرفرایند تصمیمگیری تاکید شده است. تفسیر فرایند مزایای متعددی به همراه دارند منجمله ارتباط و مستندسازی بهتر تکنیکها و فرضیات مربوطه. در رابطه با چگونگی تفسیر فرایند تصمیمگیری توصیههایی ارایهشده است.

پیشنهاد/عدم پیشنهاد، فرایند تصمیمگیری، سیستم پشتیبانی تصمیم، مدل شبکه عصبی،ارزیابی ارزش دترمینانی