ماکان پدرام - کارشناسی ارشد، رشته مهندسی راه و ترابری، دانشگاه گیلان
مهیار عربانی - استاد، رشته مهندسی راه و ترابری، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان

در سالهای اخیر با توسعه تکنولوژی مهندسی روسازی و استفاده از افزودنیهای پلیمری در مخلوط آسفالتی، استفاده ازمواد ضایعاتی پلیمری به عنوان اصلاحکننده قیر یک رویکرد کارآمد برای کاهش معضلات محیطزیستی به شمار میرود. نتایجتحقیقات گذشته نشان میدهد که استفاده از افزودنیهای پلیمری به روش تر عملکرد بهتری را نسبت به روش خشک به همراه دارد. با توجه به ارزیابی و بررسی رفتار دینامیکی مخلوط آسفالتی حاوی پلی اتیلن سنگین ) HDPE ( در شرایط دمایی وبارگذاری مختلف، در این پژوهش برآن شدیم تا به مطالعه و ارزیابی عملکرد حساسیت رطوبتی مخلوط آسفالتی اصلاحشده باHDPE و خرده شیشه پرداخته میشود. به منظور استفاده از پلی اتیلن سنگین در خرابیهای حساسیت رطوبتی ، قیر PG64-16 با درصدهای 0 ، 2 ، 4 ، 6 ، 8 و 10 درصد افزودنی مورد نظر اصلاح گردید و برای ارزیابی نقش آن در بهبود حساسیت رطوبتی نمونه آسفالت حاوی خرده شیشه از آزمایش کشش غیرمستقیم استفاده گردید. نتایج فعالیتهای آزمایشگاهی نشان میدهد کهHDPE بهبود چسبندگی قیر به مصالحسنگی، افزایش مقاومت در برابر رطوبت وکاهش حساسیت را به همراه دارد. با توجه به معیار 80 % TSR حساسیت رطوبتی، 10 % HDPE به عنوان مقدار بهینه تعیین گردید

پلیاتیلن HDPE ، حساسیت رطوبتی آسفالت، مواد ضایعاتی، کشش غیرمستقیم، پارامتر TSR