امیر مهرآرا - دکتری عمران-راه و ترابری، تهران- خیابان شهید قرنی -خیابان شهید کلانتری - اداره کل حمل و نقل و پایانههای ا ستان تهران - پلاک 80
فریدون مقدس نژاد - دکتری عمران-راه و ترابری دانشیار دانشگاه صنعتی امیرکبیر

برهنگی در رویه آسفالتی به معنی جدا شدن قیر از سطح سنگدانه )ناشی از گسیختگی چسبندگی بین قیر و سنگدانه وگسیختگی پیوستگی در قیر و یا احیانا تلاشی خود سنگدانه( میباشد که مهمترین فاکتور در وقوع آن بنابر مطالعات بسیاریاز محققان حضور آب در بدنه روسازی و رویه آسفالتی و اعمال بار سیکلی به آن است. این پدیده عمدتا از لایههای تحتانی آسفالت آغاز شده و به سمت فوقانی آن پیشروی میکند. تیوریهای مختلفی برای تفسیر چسبندگی و بروز خرابیهای ریزمقیاس و درشت مقیاس در روسازیهای آسفالتی وجود دارد که در این مقاله مورد بحث و بررسی قرار گرفتهاند. در کنار بررسیمکانیسمها و تیوریهای وقوع برهنگی شناخت علام ظاهری آن در روسازیها میتواند به تشخیص سریعتر این موضوع و انجام عملیات بهسازی کمک شایانی نماید. از جمله علایم شایع خرابی رطوبتی در رویههای آسفالتی بسته به شدت خرابی و اینکهچه مدت از آغاز این خرابی سپری شده باشد به ترتیب بروز لکههای سفید و خاکستری در سطح آسفالت، قیرزدگی و براق شدن سطح آسفالت و بروز خرابیهایی از قبیل گودال، شیار شدگی و ترکهای پوست سوسماری است. علت وقوع این خرابیهای اخیر به دنبال وقوع برهنگی و در مراحل پیشرفته برهنگی، به سبب جدا شدن و مهاجرت قیر از اطراف سنگدانههای قسمت تحتانی بتن آسفالتی به سمت سطح آن و کاهش ضخامت موثر بتن آسفالتی میباشد.

بتن آسفالتی، خرابی رطوبتی، مکانیسمهای برهنگی، تیوریهای چسبندگی