سینا برازوان - کارشناس ارشد خاک و پی، کارشناس دفتر مهندسین مشاور آزمایشگاه فنی و مکانیک خاک
مجتبی عباس قربانی - دکتری راه و ترابری، مدیر کل دفتر مهندسین مشاور آزمایشگاه فنی و مکانیک خاک

آشتو 93 یکی از روشهای طرح بهسازی روسازی بر اساس دادههای افت و خیز دستگاه FWD میباشد. در این روش به منظور تعیین میزان روکش آسفالتی، دو پارامتر عدد سازهای موثر روسازی موجود ) effSN ( و عدد سازهای مورد نیازروسازی جدید ) reqSN ( محاسبه میگردد. پارامترهایی نظیر افتوخیز روسازی، ضخامت لایهها و دمای عمق لایه آسفالتی در محاسبه effSN و ترافیک دوره طرح و مدول برجهندگی بستر در محاسبه reqSN تاثیرگذار است. هدف ازاین تحقیق بررسی تاثیر اندازهگیری و یا تخمین نادرست پارامترهای مذکور بر روی عدد سازهای موثر و مورد نیاز روسازی بوده است. همچنین تاثیر ایجاد خطای همزمان در پارامترهای مورد استفاده در محاسبه ffeSN مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور محور شوش اندیمشک در استان خوزستان انتخاب و آزمایش با دستگاه - GPR و FWD به منظوراندازهگیری ضخامت و ظرفیت باربری لایهها انجام شد. پس از تحلیل نتایج مشخص شد افتوخیز روسازی بیشترین و دمای عمق لایه آسفالتی کمترین تاثیر را در تعیین میزان روکش دارد. همچنین مشخص گردید تخمین نادرستضخامت و دما بطور همزمان به میزان 10 درصد بیشتر از مقدار واقعی موجب کاهش 40 درصدی در میزان روکش موردنیاز خواهد شد که مسلما روسازی را در معرض خرابیهای زودرس قرار میدهد. در محاسبه reqSN با توجه به تاثیربیشتر مدول برجهندگی بستر روسازی نسبت به ترافیک دوره طرح مشخص شد تثبیت بستر علاوه بر مزایای فنی آن میتواند تا 25 درصد هزینههای ساخت راه را کاهش دهد

افت و خیز، ضخامت، دما، مدول برجهندگی، ترافیک