امکانسنجی استفاده از فنآوریهای نوین در لایه آسفالتی روسازی راه

اجرای پوشش آسفالت یکی از رایجترین راهها برای تعمیر روسازیهای صلب و انعطافپذیر است. این پوششها اغلب برای آببندی و پوشش و اصلاح ترکها بکار میروند. ضخامت حداقل بتن آسفالتی روکش ممکن است نیاز به تقویتاضافی بهمنظور جبران کیفیت ساختاری روسازی داشته باشد . همچنین یک روکش آسفالتی باضخامت حداقل، ممکن است نیاز به تقویت، جهت افزایش کارایی روسازی داشته باشد. با توجه به فناوری نانوتکنولوژی و پیشرفت آن دربخشهایی از قبیل الکترونیک، بیوتکنولوژی، پزشکی و صنایع هوافضا میتوان اثر این فناوری را در بخش مهندسی عمران و ساخت مخلوطهای آسفالتی با مقاومت و دوام بالا مورد آزمایش و بررسی قرارداد. هرچند ممکن است استفاده از برخیفناوریها در کشور ما در حال حاضر موضوعیت نداشته و یا اینکه مقرونبهصرفه نباشد ازاینرو در این پژوهش با توجه بهتحقیقات گسترده انجامشده در سرتاسر جهان در زمینه اصلاح خواص روسازیهای آسفالتی و هماهنگی آنها با شرایط موجود در عصر حاضر و تحمل بارهای ترافیکی زیاد در کنار تغییرات آب و هوایی شدید، بر روی انواع تکنولوژیهایجدید روسازیهای آسفالتی مطالعه گستردهای انجام گردید. ویژگیهای هرکدام از فنآوریها و شرایط استفاده از آنها ذکر گردید و نوع خرابیهایی که با استفاده از هرکدام از فنآوریها بهبود مییابند اشارهشده درنهایت مقایسهای بین موارد بیانشده صورت گرفته و بهترین فنآوری، مزایا و معایب مورداستفاده بیان میگردد نتایج نشان میدهد مقاومت دربرابر ترکخوردگی در روکش میتواند بهوسیله سیستمهای میان لایهای یا افزودنیهای متفاوت افزایش یابد که هر یک از روشهای بیانشده دارای مزایای خاصی بوده که با توجه به هر یک از محیطهای اجرای آن میتواند مورداستفاده قرار گیرد..

Keywords:

روسازیهای صلب , نانوتکنولوژی , مخلوطهای آسفالتی