زهرا صفرزاده کاسویی

تفکر سیستمی ،فرآیند شناخت مبتنی بر تحلیل(تجزیه)و ترکیب در جهت دستیابی به درک کامل و جامع یک موضوع در محیط پیرامون خویش است.این نوع تفکر درصدد فهم کل(سیستم)واجزای آن،روابط بین اجزا و کل و روابط بین کل با محیط آن(فراسیستم )است. در تفکر سیستمی، صرفا به اجزاء و جزییات یک سیستم نگاه نمیشود بلکه چگونگی تعامل بین اجزاء و نیز برهمکنش اجزاء و محیط بررسی میشود.تفکر سیستمی، در قالب کلیت و تمامیت سیستم دیده میشود و بهاین ترتیب از سطح به عمق و از جزء به کل گذر میشود.امروزه دانش بشر به طور عمده بر مبنای عقل شکل گرفته است و همین مسیله قدرت درک بسیاری از مسایل را او سلب کرده است.در این شرایط است که تفکر سیستمی می تواند راه جدیدی پیش روی ما بگشاید.

سیستم، تفکر، نگرش، سازمان