اولویتبندی مکانهای اسکان موقت هنگام بروز بحران به روش ترکیبی تحلیل سلسله مراتبی و تاپسیس در شهرستان تربتحیدریه

برنامهریزی پیش از وقوع بحران از مسایل مهمی است که امروزه پیشروی مدیران شهری به ویژه در حوزه مدیریت بحران قرار دارد . با توجه به اینکه ایران از کشورهای بلاخیز دنیا به شمار می رود، لازم است مدیریت شهری قدرت و توانایی بالایی در مواجهه با حوادث ناگوار طبیعی داشته باشد، که این مهم مدیران شهری را به سمت احداث مراکز پشتیبانی و اسکان موقت سوق داده است. یکی از موارد قابل توجه این پایگاهها میزان کارایی آنها با توجه به شاخصهای تاثیرگذار میباشد. مکانی که در شرایط بحرانی محلی ایمن برای بازماندگان باشد و همچنین در جهت کمکرسانی هرچه بیشتر به بلازدگان موثر و مفید واقع شود. در این پژوهش مکانیابی پایگاههای اسکان موقت مدیریت بحران در بخش مرکزی شهرستان تربتحیدریه مورد مطالعه قرار گرفته است. در مرحله نخست به شناسایی و بررسی مکان پایگاهها، پرداخته شد. پس از گرد آوری و آمادهسازی فاکتورها و شاخصهای موثر در محدوده پژوهش اقدام به وزندهی به پارامترها با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی در نرم افزار Super Decision صورت گرفت. در مرحله بعدی با استفاده از اوزان بدست آمده ومتد تاپسیس کارایی مناطق آلترناتیو محاسبه گردید. از بین شاخصها فاصله تا مناطق ناسازگار بیشترین اهمیت و فاصله تا مراکز آتشنشانی و درمانی دارای اهمیت تقریبا یکسان نسبت به یکدیگر و مابقی شاخصها دارای وزن کمتری نسبت به سه شاخص مذکور میباشند. که از بین گزینهها، مسکن مهر با توجه به فاصله زیاد از مناطق ناسازگار و فاصله کم تا آتشنشانی با کسب بیشترین امتیاز در مکان اول و پادگان به سبب نزدیکی به آبراه خطرناک و فاصله بیشتر تا آتشنشانی نسبت به مسکن مهر در مکان دوم قرار گرفتهاند

Keywords:

اولویتبندی , مدیریت بحران , اسکان موقت , فرآیند تحلیل سلسله مراتبی , تاپسیس