رابطه ی کیفیت زندگی کاری و توانمندسازی با رضایت شغلی دبیران زن شهرستان تربتحیدریه

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری و توانمندسازی با رضایت شغلی دبیران بود. روش پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیهی دبیران زن شهرستان تربتحیدریه بود 306 نفر با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. گردآوری داده ها با پرسشنامه مشخصات فردی، پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون، مقیاس توانمندسازی اعضای مدرسه و پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از روش آزمون همبستگی پیرسون و تجزیه و تحلیل رگرسیون چند متغیره انجام شد. نتایج پژوهش نشانداد که بین کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی بین توانمندسازی و رضایت شغلی و بین کیفیت زندگی کاری و توانمندسازی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد p≤0.01 هم توانمندسازی و هم کیفیت زندگی کاری بر رضایت شغلی تاثیر مثبت داشتند. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که به ترتیب متغیرهای قانونگرایی، توسعه قابلیتهای انسانی، رشد حرفهای و پرداخت منصفانه و کافی به عنوان مهمترین پیشبینی کنندههای رضایت شغلی هستند

Keywords:

توانمندسازی , رضایت شغلی , کیفیت زندگی کاری , دبیران زن