نرگس محسن پور - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته حشره شناسی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، دانشیار گروه گیاهپزشکی
محمدرضا دماوندیان - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی
سیده فاطمه شفیعی - ساری، دکترای علوم خاک و مهندسی آب، بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی مازندران
محمداسماعیل کمالی

مینوز مرکبات staintion citrella Phyllocnistis یکی از مهمترین آفات خزانه ها و باغ های جوان مرکبات شمال کشور می باشد. هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر آبیاری در طی بهار و تابستان بر فعالیت آفت مذکور می باشد. در این پژوهش اثر دو نوع مدیریت آبیاری بر کنترل مینوز مرکبات در استان مازندران مورد مطالعه قرار گرفت. این تحقیق در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و در 5 تکرار انجام شده است. تیمارها شامل شاهد (بدون آبیاری)، آبیاری بر اساس عرف باغدار و آبیاری هفته ای سه مرحله از ابتدای اردیبهشت تا پایان تیر ماه و هر دو هفته یکبار از اول مرداد تا اواسط مهر ماه می باشد. حجم آب آبیاری بر اساس نیاز آبی گیاه و رطوبت سهل الوصول خاک و با استفاده از نرم افزار CROPWAT انجام شده است. نتایج نشان داد که در تیمار سوم 98.3 %از برگ های تولید شده متعلق به ابتدای فصل و زمان بالا بودن حجم آبیاری است و تقریبا 2 %برگ ها در زمان خسارت آفت در باغ در درختان دیده شده است. در تیمار عرف باغدار که از حجم آبیاری ثابتی در طول فصل برخوردار بوده 21.1 %از برگ های جدید متعلق به بعد از حضور آفت در باغ است و تمامی این برگ ها در شرایط طغیانی بودن جمعیت مینوز در صورت عدم سم پاشی دچار آلودگی می شوند. نتایج بدست نشان می دهد که با مدیریت آبیاری می توان از یک سو خسارت مینوز را کاهش داد و از سوی دیگر مصرف آب و سم را نیز کاهش داد که این امر موجب کاهش آلودگی محیط زیست و در راستای کشاورزی پایدار خواهد بود.

مینوز مرکبات، آبیاری، کنترل