بررسی مصارف کولر آبی مطالعه موردی شهر سمنان

تغییرات اقلیم جهانی و تداوم خشکسالی سبب کاهش قابلملاحظهی منابع آب پایدار و موجب نگرانی کشورها شده است. این نگرانی زمانی افزایش مییابد که آمارهای جهانی ثابت بودن ظرفیت استحصال آب کرهی زمین را نشان میدهد و سازمان ملل به کشورهای کم آب توصیه میکند که بهحفظ ذخایر موجود خویش همت گمارند. کشور ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست و ضرورت صیانت از آب در چرخهی مصرف را باید در دستورکار خود قرار دهد. وزارت نیرو در سالهای اخیر، کنترل منابع سطحی و زیرزمینی آب را آغاز نموده و برنامههای اجرایی اصلاح الگوی مصرف و مدیریت یکپارچهی آب را شدت بخشیده است. در ایران سرمایش ساختمانها غالب ا بهوسیله کولرهای آبی تامین میشود. بررسیهای اولیه نشانمیدهد که مصرف آب واقعی کولر بخصوص در مناطق گرم و خشک حتی با احتساب ضریب حداکثر روزانه، بیشتر از مقدار ضوابط پیشنهادیاستاندارد مهندسی آب کشور است. میزان آب مصرفی کولرهای آبی عمدت ا تابع دمای هوا و رطوبت نسبی محیط است . در این پژوهش سعی شدهبا عنایت به مفهوم اصلاح الگوی مصرف آب و استفادهی بهینه و بهاندازهی نیاز، مصرف آب کولرها و راههای کاهش آن در شهر سمنان ارزیابی گردد. ابتدا با بهرهگیری از تجهیزات برسنجی شدهی اندازهگیری جریان، میزان ورودی آب به کولرهای منطقهی پایلوت شفاف گردید و سپس باتوجه به آمار هواشناسی و مدت زمان روشن بودن کولرهای مورد نظر، میزان آب مصرفی اندازهگیری شد. در شرایط مشابه نیز ارزیابی بین کولرهایدارای سایبان و بدون سایبان و همچنین دارای ترموستات و بدون ترموستات انجام شد. این بررسیها نشان میدهد که میزان مصرف آب در کولرهاحدود 31 درصد از تولید شهر سمنان در پنج ماه از سال )اردیبهشت تا شهریور( و زمان پیک مصرف میباشد که در شرایط استفاده از سایبان بیش از 20 درصد و با نصب ترموستات حدود 8 درصد میتوان مصرف آب را کاهش داد

Keywords:

اصلاح الگوی مصرف , کولر آبی , سایبان , سمنان