عطیه پورصاحبی - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد واحد اسلامشهر
محمود ذاکری نیری - عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی-واحد اسلامشهر
صابر معظمی گودرزی - استادیار مرکز تحقیقات علوم زیستمحیطی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

امروزه گسترش شهرنشینی که با صدمه زدن به حریم رودخانه همراه بوده و نیز بارشهای شدید کوتاهمدت باعث ایجاد اثرات مخرب در حوزه شهرنشینی و جاری شدن رواناب میگردد . افزایش جمعیت و توسعه کشاورزی و صنایع از یک سو و محدود بودن منابع آب تجدید پذیر قابلدسترس در سطح جهان از سوی دیگر، سبب شده است تا سرانه آب قابل دسترس، مرتبا کاهش یافته و بعضی از نقاط جهان، با تنش آبی مواجهشوند. استفاده از تکنولوژی بهترین راهکارهای مدیریتی BMP)1( و نیز توسعه کم اثر LID)2( یکی از راههای نوین و موثر مدیریت کمی و کیفی رواناب شهری در حال حاضر میباشد. از اهداف طراحی این نوع راهکارهای مدیریتی، میتوان به کاهش حجم رواناب، کاهش پیکجریان اشاره کرد. در این مقاله، با استفاده از نرم افزار 3SWMM ، منطقه 22 تهران مدلسازی شد. جوی باغچه، بام سبز و سطوح نفوذپذیر ازروشهای پیشنهادی در این طرح بودند. پس از اجرای برنامه مشاهده شد که ترکیب چند سناریو عملکرد مطلوبتری از خود نشان میدهد که باعث کاهش چشمگیر رواناب از حوزه میشود.

بهترین روشهای مدیریتی، آبگرفتگی معابر، روش توسعه کم اثر، توسعه شهری، رواناب