تطبیق الگوهای نشانه-معناشناسی بر بازینامه گرشاسپ

نشانه-معناشناسی در تجزیه و تحلیل نظامهای گفتمانی تلاش کرده است با ارایه الگوهایی، چگونگی تولید، کارکرد و دریافت معنا از متن را بر اساس منطق متن، میسر نماید. از جمله این الگوها، الگوی روایت متداول است که ضمن آنکه مبنای داوری و ارزیابی خود را بر اساس کنش های موجود در متن قرار داده است، تلاش میکند هرگونه امکان خوانش متکثر از نظام ارزشگذاری اثر ادبی را تا جای ممکن کاهش دهد. بدینسان این مقاله تلاش میکند، ضمن معرفی این الگو و تطبیق آن بر بازینامه گرشاسپ به این پرسش پاسخ دهد که آیا کنش های متعدد در مراحل مختلف بازینامه، از وحدت رویه برخوردار هس تند. بدین منظور مقاله حاضر ابتدا به معرفی الگوی روایت متداول میپردازد و سپس با تطبیق این الگو بر بازینامه، این فرض را که کنش های متعدد در مراحل مختلف بازی نامه، در پی هدف واحدی نیستند و کلیت اثر دارای وحدت کنش نمیباشد، مورد بررسی و اثبات قرار میدهد.

Keywords:

الگوی روایت متداول , بازینامه , کنش , گرشاسپ , نشانه-معناشناسی