سعید رحیمی - دکتری تخصصی روان شناسی، گروه روان شناسی بالینی دانشگاه آزاد نجف آباد
شقایق شکرالهی یانچشمه - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان)مرکز شهید رجایی اصفهان
سارا رضایی میرقاید - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان مرکز شهید رجایی اصفهان

مقدمه:امروزه توجه به بازی از مهمترین مسایل والدین کودکان پیشدبستانیهست. زیرا بازی علاوه بر تقویت جنبههای شناختی، جسمی وهیجانی باعث تسهیل تعامل والد-کودک میگردد.هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی شیوه نگرش والدینکودکان پیشدبستانی در مورداستفاده از بازیهای بومی و مجازی توسط فرزندانآنانبود. روش:جامعه آماری پژوهش شامل تمام کودکان پیشدبستانی شهر نجفآباد به همراه والدینشان بود.با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی و به شکل مرحلهای، ابتداتعداد 12 مرکز پیشدبستانی به تصادف انتخاب شدند و از هرکدام تعداد 21 کودک 4 تا 6 سال و بهطورکلی تعداد 210 کودکبهطور تصادفی و بر اساس فهرست موجود انتخاب گردیدند. در ادامه پرسشنامه محقق ساخته نگرش والدین نسبت به بازیهای کودکان پیشدبستانی در اختیار والدین کودکان گروه نمونه قرار گرفت. پس از تکمیل، پرسشنامههاجمعآوری و با استفاده ازنرمافزار spss 22 دادهها مورد تحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که بین نگرش والدین نسبت به استفاده کودکان از بازیهای بومی وبازیهای مجازی تفاوت معناداری وجود داشت ) P<0/05 (.نتیجهگیری: بنابراین میتوان نتیجه گرفت والدین استفاده از بازیهای بومی را برای کودکان پیشدبستانی خود نسبت به بازیهای مجازی ترجیح میدهند. بهعبارتدیگر والدین ترجیح میدهند که فرزندان پیشدبستانی خود از بازیهای بومی بیشتر استفاده کنند.

بازی بومی، کودکان پیشدبستانی، بازی مجازی