اعظم اسفیجانی - عضو هیات علمی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان

طی چند دهه اخیر، بازیهای رایانهای به یکی از ابزارهای پرقدرت در تکنولوژی آموزشی تبدیلشده اند. ابزاری که میتوان به مدد آن محیطهای یادگیری، اعم از رسمی و غیررسمی را برای یادگیرنده، محیطی جذاب و دلپذیر ساخت. پژوهشهایبسیاری از تاثیر مثبت بازیهای رایانهای در موقعیتهای یادگیری حکایت دارند، لیکن، هنوز برخی از اولیاء فراگیران، مربیان و پژوهشگران در این خصوص تردید دارند و بیشتر ، بازی را ابزاری تفریحی تلقی میکنند تا یک وسیله و یا تکنی ک آموزشی. مطالعه حاضر با هدف برطرف نمودن این نوع تردیدها، به مرور نظاممند مطالعات تجربی انجامشده در زمینه یادگیری بازی محور و تاثیرات این رویکرد بر ابعاد گوناگون یادگیری پرداخته است. بدین منظور از پیشینه تحقیق، مطالعات شبه تجربی حایز شرایط پژوهش، در یک دهه اخیر (2007 تا 2016 (انتخاب شدند (36=n .(پس از کدگذاری ابعاد موردبحث، نتایج م ستخرج از این مطالعات، در چهار گروه عمده دستهبندی شد. این طبقهبندی، روند نتایج مطالعات انجامشده در این حوزه را برای پژوهشگران علاقمند به رویکرد یادگیری بازی محور روشن سازد.

رویکرد یادگیری بازی محور، آموزش بازی محور