بررسی عملکرد مدل ایلخانی پور برای سدهای انحرافی در حالت پنجه ی شیبدار

در ساختمان های آبی، عملکرد مطلوب هیدرولیکی و هزینه از عوامل تعیین کننده می باشند و همیشه سعی در انتخاب طرح بهینه ای با مقایسه این دو پارامتر می باشد. مدل ایلخانی پور برای سدهای انحرافی، یکی از ساختمانهای مورد استفاده در زمینه آب می باشد که با استفاده از روزنه ای که در بدنه ی سد تعبیه شده است، بدون استفاده از بلوک های حوضچه ی آرامش انرژی آب را تلف کرده و همزمان عمل تخلیه رسوب و همچنین کاهش بار آبی روی تابع سرریز را موجب می شود. پنجه ی این سد در طرح اولیه ی آن به صورت قائم می باشد که احتمال پدیدیه کاویتاسیون و خوردگی را در قسمت پنجه افزایش می دهد. با ایجاد قسمتی شیبدار در پنجه سد از پدیدیه کاویتاسیون جلوگیری می شود. با بررسی حالت های با پنجه ی شیبدار و پنجه ی قائم مشخص شد که وجود پنجه ی شیبدار موجب افزایش فاصله جهش از پنجه ی سد و افزایش عمق پایاب می شود ولی این تغییرات چندان زیاد نیستند که در مقایسه با طرح اولیه ی مدل، از نظر عملکرد و هزینه، طرح را توجیه ناپذیر کند.

Keywords:

مدل ایلخانی پور , سد انحرافی , کاویتاسیونف جهش , جت آب