سپیده ایمان زاده - کارشناس ارشد تکنولوژی آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران.
داریوش نوروزی - دکتری تکنولوژی سیستم های آموزشی، دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

امروزه بسیاری از معلمان از آموزش غیر فعال به آموزش فعال روی می آورند تا این که روش های بهتری برای فعالکردن دانش آموزان در فرایند یادگیری بیابند. از ویژگی های روش تدریس های کارآمد و فعال تاکید بر کار گروهی، مشارکتی وفعال، انعطاف پذیری، پرورش خلاقیت و روحیه ی مشارکت، بهره گیری از شیوه های آموزش عمل گرا با تاکید بر جنبه های کاربردی آموزش مانند آزمایش و پژوهش، توجه به رشد اجتماعی و مسیولیت پذ یری، افزایش انگیزه و اعتماد به نفس بابهره گیری از شرایط یکسان یادگیری و تکنولوژی نوین اطلاعات و ارتباطات می باشد. نکات ذکر شده با توجه به قابلیت هاییادگیری فعال، تعاملی، دانش آموز محور و اهمیت راهکار سوم از هدف هفدهم سند تحول بنیادین ((اصلاح و به روز آوری روش های تعلیم و تربیت با تاکید بر روش های فعال، گروهی، خلاق با توجه به نقش الگویی معلمان )) و نیز ضرورتآماده سازی و رشد و تعالی دانش آموزان برای ورود به جامعه ی دانایی محور و دانش بنیان توام با ارتقاء سواد علمی- فناورانهکه لازمه ی آن یادگیری خلاقیت، مشارکت فعال و سازنده، بسط و گسترش بینش، نوآوری و تقویت اعتماد به نفس می باشد؛ ما را بر آن داشت تا در این مقاله آموزش فعال فناورانه 3 را به عنوان رویکردی یادگیرنده محور و فناورانه محور مورد بحثقرار دهیم؛ چرا که اجرای صحیح آن به درگیری فعالانه ی دانش آموزان، یادگیری مشارکتی و خلاق با تکیه بر فناوری می انجامد و می تواند در گذر از آموزشب ه مفهوم پداگوژی به آموزش و یادگیری به مفهوم آندراگوژی 4 و سینرگوژی 5 موثر واقع شود. در این روش معلم به مثابه ی یک مشاور و تسهیل گر ظاهر می شود و شرایطی را فراهم می کند تا دانش آموزان با انجام تعاملات گروهی در ساختاری پویا، به بحث و گفت و گو، بیان عقاید، احساسات و اندیشه های خود بپردازند

آموزش فعال فناورانه، آموزش یادگیرنده محور و فناورانه محور، آموزش علوم