اولویت بندی فناوری های شبکه هوشمند توزیع برق با رویکرد شاخص های جذابیت ( مطالعه موردی شرکت توزیع برق مازندران)

شبکه هوشمند برق، نوعی از شبکه برق مدرن، جهت رفع مشکلات اساسی شبکه برق فعلی است و دارای قابلیت های اطمینان و ایمنی بالاتر، خود ترمیمی، توانایی پشتیبانی از منابع انرژی تجدیدپذیر و کاهش اثرات زیست محیطی می باشد. ضرورت حرکت به سمت هوشمندسازی در کشور و نوپا بودن این دانش، سبب گردیده ارزیابی فناوری ها جهت توسعه و تعیین نسبی جذابیت فناوری های محصول و فرآیند در این صنعت احساس شود. شبکه توزیع برق، بخش مهمی از یک سیستم قدرت به شمار می آید و همچنین نزدیک ترین بخش از شبکه به مصرف کنندگان می باشند، لذا باید توجه خاصی به ان شود. هدف این تحقیق اولویت بندی فناوری های شبکه هوشمند برق با توجه به شاخص های جذابیت، در شرکت توزیع برق مازندران می باشد. بدین ترتیب، ابتدا لیستی از فناوری های کلیدی مرتبط با هوشمندسازی صنعت برق تهیه شد. سپس 9 شاخص جذابیت شناسایی شد. پرسش نامه ای جهت اخذ نظرات تصمیم گیرندگان در مورد جایگاه هر فناوری در هر معیار طراحی شد و در اختیار تیم خبره قرار گرفت از ابزار Saw که یکی از ابزارهای مدل تصمیم گیری چند شاخصه است، جهت وزن دهی به شاخص ها، مشخص کردن وضعیت نسبی هر فناوری، تصمیم گیری گروهی و ارزیابی فناوری ها استفاده شد. نتایج نشان می دهد صدور صورت حساب لحظه ای، فناوری وایرلس، پیش بینی بار، محاسبه بهای انرژی و نرم افزارها و دانش های فنی مربوط به آن، به ترتیب 5 فناوری اول در نتایج اولویت بندی براساس شاخص های جذابیت در شرکت توزیع برق مازندران هستند. همچنین به عنوان قدمی اساسی جهت برنامه ریزی و راهبردهای فناوری و مدیریت زمان می باشد.

Keywords:

ارزیابی فناوری , اولویت بندی , شاخص های جذابیت , شبکه هوشمند توزیع برق , مدل تصمیم گیری چند شاخصه