سعید بیطرفان - دستیار اطفال،بیمارستان ضیاییان ،دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
محمد عفت پناه - استادیار، فوق تخصص روانپزشکی اطفال،بیمارستان ضیاییان ،دانشگاه علوم پزشکی تهران ،ایران
میترا رادفر - دانشیار ،گروه اطفال بیمارستان امام حسین(ع) دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی،تهران،ایران
شکوفه رادفر - استادیار،گروه روانپزشکی ،دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله ،تهران، ایران

مقدمه: کاهش شنوایی در کودکان معمولا سبب افت عملکردی چشمگیری در آنها می گردد. از طرفی توان بروز رفتارهای انطباقی متناسب در سنین مختلف، برای برخورداری از زندگی بهنجار ضروری میباشد. این مطالعه با هدف مقایسه رفتار انطباقی کودکان ناشنوا و کودکان با شنوایی طبیعی 12 تا 36 ماه انجام شده است. روش کار: در این مطالعه مورد- شاهدی که بر روی 40 کودک ناشنوا و 40 کودک سالم انجام شد، نمره تطابق رفتاری در دو گروه مقایسه شد. سنجش رفتار انطباقی بر اساس پرسشنامه واینلند صورت گرفت. نتایج: در گروه سنی 24-12 ماهه، نمره رفتار انطباقی در دو گروه مورد و شاهد متفاوت بود (0/007 =P) در حالیکه در سن بالاتر (36-24 ماهه) هرچند نمره گروه شاهد بالاتر بود، اما اختلاف آماری معناداری وجود نداشت (0/05

ناشنوایی،رفتار انطباقی، کودک