سعید دشتی - دانشجوی دکتری آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت ،دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، ایران
جواد فردمال - استادیار آمار زیستی،عضو مرکز تحقیقات مدل سازی بیماری های غیر واگیر ،دانشکده بهداشت ،دانشگاه علوم پزشکی همدان ،ایران
مختار سهیلی زاد - کارشناسی ارشد آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان،ایران
رضا شهر آبادی - دانشجوی دکتری آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان ،ایران

از علل مهم کاهش عملکرد شغلی است. این سندرم در مشاغلی که در برخورد مستقیم با مردم هستند بیشتر از سایر حرفه ها ممکن است مشاهده شود. این پژوهش به منظور بررسی ابعاد مختلف فرسودگی شغلی در کارکنان مراکز بهداشتی درمانی شهر استان همدان انجام گرفته است. روش کار این از نوع مطالعه توصیفی - تحلیلی میباشد. نمونه گیری به صورت سر شماری، شامل 278 نفر از پرسنل شاغل در مراکز بهداشتی درمانی همدان بود که با استفاده از پرسشنامه های جمعیت شناختی و فرسودگی شغلی مازلاک مورد ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: در این مطالعه، میانگین نمره خستگی هیجانی 21/44، مسخ شخصیت 4/71 و کفایت شخصی 32/17 بود. میزان خستگی هیجانی با مسخ شخصیت و میزان کفایت شخصی با خستگی هیجانی رابطه معنی داری داشت (0/001 کP). فرسودگی شغلی با ویژگیهای دموگرافیک شامل سن، جنس، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، رشته تحصیلی، سابقه کاری، وضعیت مسکن، وضعیت استخدامی و میزان درآمد رابطه معنی داری نداشت (0/05