اوراق بهادار ریالی اجاره طلا از منظر فقه

اوراق ریالی اجاره طلا، یکی از ابزارهای مالی جدید است که به تازگی برخی از کارشناسان بانک مرکزی آن را پیشنهاد کرده اند. اوراق ریالی اجاره طلای بانک مرکزی، اوراق بهاداری است که پشتوانه ذخیره طلای مازاد این بانک، انتشار می یابند. در این فرایند، بانک مرکزی (بانی) با انتقال مالکیت بخشی از ذخایر مازاد طلای خود- ذخایر طلای غیرپشتوانه پول در جریان- به شرکت ناشر (واسط) در ضمن عقد بیع، به این شرکت اجازه می دهد که به میزان برابر با ارزش ریالی ذخایر طلای یاد شده، اوراق اجاره منتشر کند. همزمان، بانک مرکزی مطابق با قرارداد اجاره ای که با شرکت ناشر امضا می کند، طلای مذکور را با شرایط اجاره به شرط تملیک، به اجاره خود در می آورد. از این رو، هم عین مستاجره را در اختیار دارد، و هم با پرداخت آخرین اجاره بها، مجددا مالک آن خواهد بود. اوراق اجاره در میان اوراق مالی، جدید است و همسویی آن با فقه باید بررسی شود؛ چرا که اجاره طلا باید به لحاظ منافع، عین طلا باشد. این مقاله درصدد بررسی مطابقت این قرارداد با موازین فقهی مذکور در باب معاملات عموما و در کتاب الاجاره خصوصا می باشد.

Keywords:

اوراق ریالی اجاره طلا , بانک مرکزی , منفعت نادره