اعتبار رای اکثریت در پرتو کتاب و سنت

در فصل اول این نوشتار، به دو دسته از آیات قرآن پرداخته شده است. در دسته نخست، رای اکثریت بنا برمبنای حق تعیین سرنوشت، به اثبات رسیده است. نویسنده از این دو دسته آیات، نتیجه می گیرد که قرآن کریم مخالف شدید دو آسیب مهم میان مسلمانان است: نخست، عوام زدگی و دنباله روی از جو غالب در جامعه و دوم، استبداد، زورگویی و تحمیل اسلام بر مردم. در فصل دوم این نوشتار، سیره پیامبر اکرم (ص) و امامان (ع) درباره رابطه حاکمیت سیاسی و خواست عمومی، بررسی شده است. نویسنده با بررسی سیره هریک از معصومان (ع)، نتیجه گرفته که آنها تا هنگامی که دارای پشتوانه خواست عمومی و رای اکثریت نبودند، حکومت بر مردم را نپذیرفتند و اقدامی برای تشکیل حکومت انجام ندادند، و نیز هنگامی که آن را از دست دادند، حکومت را رها نمودند، دو آموزه هجرت و بیعت در سیره معصومان (ع)، دلیلی بر احترام آنها به حق تعیین سرنوشت مردم است.

Keywords:

حق تعیین سرنوشت , رای اکثریت , آرای عمومی , هجرت , بیعت