مرضیه نظام آبادی - کارشناس ارشد، دانشکده مهندسی برق - دانشگاه علم و صنعت ایران - تهران - ایران
ابوالفضل فلاحتی - دانشیار، دانشکده مهندسی برق - دانشگاه علم و صنعت ایران - تهران - ایران

رشد تقا ضا برای د ستر سی به طیف فرکان سی، منجر به پیدایش شبکه های رادیو شناختگر شده است. به طوریکه در کنار کاربر اولیه، بهکاربران ثانویه اجازه داده می شود که از بخش های بلااستفاده طیف استفاده کنند. با فرض اینکه کاربر اولیه از تمامی طیف فرکان سی خود ا ستفادهکند، در فضای برداری فضای بلااستفاده خواهد داشت. این ایده اخیرا موردتوجه قرار گرفته است و طرح همسوسازی تداخل در شبکه هایرادیوشناختگر مطرح شد. در این طرح با توجه به محدودیتی که در توان ارسالی وجود دارد کاربر اولیه با استفاده از الگوریتم وات رفیلینگ تعدادی ازرا ستاهای فضایی را بدون ا ستفاده رها می کند حال کاربران ثانویه با طراحی پریکدر، علاوه بر اینکه سیگنال خود را در زیرفضای حاصل از بردارهایویژه بلااستفاده کاربر اولیه جهت دهی می کنند، تداخل ناشی از دیگر کاربران ثانویه را در گیرنده های خود همسو می کنند. به این ترتیب، فضایبیشتری برای هر کاربر باقی خواهد ماند که در حالت ایده آل برابر با نیمی از کل فضای سیگنال هر کاربر است. در این مقاله به منظور کارایی بهترکاربران ثانویه، از کدهای فضا-زمان برای ارسال سیگنال کاربران ثانویه بهره گرفته شده است به طوریکه با کاهش تعداد آنتن های کاربران ثانویه،میزان تداخل بعد از به کار بستن تکنیک همسوسازی تداخل صفر نمی شود که این تداخل با ساختار الموتی و ایجاد زیرفضای متعامد در حوزه زمانحذف شده است. در این مقاله، دو کاربر ثانویه در باند فرکانسی مشابه به صورت فرصت طلب به ارسال اطلاعات در زیرفضای مجاز می پردازند. هدفطراحی پریکدرهایی است که تداخل هر کاربر ثانویه را حذف کند به طوریکه کاربران ثانویه در زیر فضای عمود بر هم به ارسال اطلاعات می پردازنددرنتیجه هر کاربر در زیر فضای متعامد اطلاعات را دریافت و بدون تداخل ناشی از کاربر ثانویه دیگر آشکارسازی می کند.

همسوسازی تداخل، شبکه های رادیوشناختگر، کد فضا- زمان، درجه آزادی، حذف تداخل