ندا گرشاسبی نیا - تهران، دانشگاه فنی و حرفه ای، سازمان مرکزی

امروزه یکی از گفت و گوهای مهم اقتصادی مباحث حقوق مالکیت فکری ( IPRs ) است که مطالعات بی شماری در این زمینه در حال انجام است. ایران نیز به سهم خود در این زمینه فعال بوده و مطالعات زیادی در زمینه سیاست گذاری و بررسی های مربوط به این حقوق در مراکز مختلف حقوقی، صنعتی و دانشگاهی انجام می پذیرد. شناخت دقیق این حقوق، مزایا و معایبی که برای کشورها به همراه دارد از ضروریات سیاست گذاری کشورهاست. نویسنده بر این عقیده است که گاهی نقش حقوق مالکیت فکری در زمینه تولید و انتشار دانش و نوآوری، بدون توجه به ماهیت فعالیت های پژوهشی و توانمندی های کشورهای متبوع در جذب فناوری بیش از واقع کارا و مثبت ارزیابی شده است. در واقع موضوع کلیدی توسعه، حفظ حقوق مالکیت فکری دانش موجود نیست، بلکه ایجاد یک سامانه نوآوری فعال و پیاده سازی سیاست های یادگیری است، هرچند در بسیاری از موارد، این حقوق می تواند ابزار خوبی برای نیل به این هدف باشد. در این مقاله به بررسی نقش جهانی سازی این حقوق و چهار نکته مهم در ارتباط با ماهیت نوآوری و نیازمندی های کسب و گسترش فناوری پرداخته می شود.