سعید بابایی - تهران، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع دانشگاهی شیمی و مهندسی شیمی

از روش های بهبود خواص مکانیکی، گرمایی، و ریولوژیکی نانو کامپوزیت های پلی یورتان-سیلیکا، عملیات اصلاح سطح نانوذرات سیلیکا و گنجاندن نانوذرات اصلاح شده در ماتریس پلی یورتان است. این عملیات به دو حالت فیزیکی و شیمیایی انجام می گیرد. اصلاح فیزیکی براساس بر هم کنش های فیزیکی بین سیلیکا و عامل اصلاح کننده و با استفاده از مواد سطح فعال یا درشت مولکول های جذب سطحی شده انجام می شود. اصلاح شیمیایی نیز براساس بر هم کنش های شیمیایی و با استفاده از پیوندزنی به زنجیرها پلیری یا با عوامل اصلاح کننده مختلف بر پایه سیلیسیم، بور، تیتانیم، آلومینیم و غیره انجام می گیرد. در این میان، معمولا عوامل جفت کننده سیلانی از اهمیت بیشتری برخورداند. به منظور بررسی مقدار اصلاح سطح نانوذرات سیلیکا، روش های مختلفی نظیر اندازه گیری مقدار گرمای غوطه وری سطح سیلیکا در آب و بنزین و طیف بینی زیرقرمز به کار برده می شوند. در این مقاله، روش های اصلاح سطح سیلیکا با رویکرد گنجایش در پلی یورتان و همچنین اثر عوامل اصلاح کننده مختلف بر خواص گرمایی، شکل شناسی و آبگریزی بررسی می شوند.