بیژن نظری - دانشجوی دکتری گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، دانشکده آب و خاک، دانشگاه
هادی رمضانی اعتدالی - دانشجوی دکتری گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، دانشکده آب و خاک، دانشگاه
علیرضا توکلی - دانشجوی دکتری گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، دانشکده آب و خاک، دانشگاه
مسعود پارسی نژاد - استادیار گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، دانشکده آب و خاک، دانشگاه تهران

کم آبیاری شیوهای است که در آن افزایش کارآیی مصرف آب به وسیله کاهش کفایت آبیاری به دست می آید در این تحقیق توانایی مدل Cropwat در مدیریت کم آبیاری برا ی دو محصول گندم و جو در اقلیم کرج بررس ی شده است . شاخصهای ارزیابی مدل شامل RMSE و CRM به ترتیب در محدوده 47 تا 50 درصد و 0/32 تا 0/5 بود و نشان می دهد که مدل درصد کاهش عملکرد را کمتر از نتایج واقعی برآورد میکند. مقادیر منفی بدست آمده برای شاخص EF در هر دو محصول در دور آبیاری 14 روزه ب یانگر ناکارآمدی مدل در پیشبینی عملکرد در این دور آبیاری بوده است. این مطالعه نشان می دهد که کاربرد مدل Cropwat بدون کالیبره کردن ضرایب گیاهی و خصوصیات خاک میتواند خطاهای قابل توجهای داشته باشد و در استفاده از ا ین مدل با ید محتاطانه عمل نمود . در ا ین مطالعه کارآ یی مصرف آب در محدوده 1/3 تا 2/3 کیلوگرم بر متر مکعب بدست آمده است و حداکثر آن مربوط به تیمار کم آبیاری 20 درصد نیاز آبی بوده است.

کارآیی مصرف آب، کم آبیاری، مدل Cropwat ،تابع تولید